Komentarze do artykułu: Lionheart
06.02.2011 13:05
[#1]
Re: Lionheart
może na jednym ekranie jest tylko 32 kolory, ale w całej planszy jest ich znacznie więcej, na dyskietce z demem było bodajże wspomniane coś na temat 400 bądź 600 unikatowych kolorach
04.02.2015 13:01
[#5]
Re: Lionheart
@BULI, post #4
Tak Universe wyciska 256 kolorów, ale to przygodówka - gra statyczna nie wymagająca dużej mocy, więc A500 dała radę w trybie HAM czy podobnym.
Lionheart prawdopodobnie zrobiono takim trickiem, że zastosowano 10 ekranów po 32 kolory.
Szkoda że tak mało innych platformówek z tego pomysłu korzystało np. SuperFrog :)
Seria Gobliiins też mogła być wykonana wzorem Universe, bo jednak na OCS się dało tylko trzeba było się postarać.
Ostatnia aktualizacja: 04.02.2015 13:05:02 przez Pawelek
Lionheart prawdopodobnie zrobiono takim trickiem, że zastosowano 10 ekranów po 32 kolory.
Szkoda że tak mało innych platformówek z tego pomysłu korzystało np. SuperFrog :)
Seria Gobliiins też mogła być wykonana wzorem Universe, bo jednak na OCS się dało tylko trzeba było się postarać.
Ostatnia aktualizacja: 04.02.2015 13:05:02 przez Pawelek
06.02.2015 11:31
[#7]
Re: Lionheart
@BULI, post #4
Tak, tyle że kolory niespecjalnie czynią z Universe śliczna gra...
Lionheart jednocześnie na ekranie spokojnie wyświetla sporo ponad 100 kolorow...najprościej zrobić zrzut ekranu pod WinUAE, jakp png czy tiff, cokolwiek bezstratnego i je policzyć, ot choćby irfanview...
Tryb 32 kolorów w przypadku Amigi w żadnym razie nie ograniczal do tej liczby jednoczesnej ilości kolorów na ekranie :) każdy przecież o tym wie...
Lionheart jednocześnie na ekranie spokojnie wyświetla sporo ponad 100 kolorow...najprościej zrobić zrzut ekranu pod WinUAE, jakp png czy tiff, cokolwiek bezstratnego i je policzyć, ot choćby irfanview...
Tryb 32 kolorów w przypadku Amigi w żadnym razie nie ograniczal do tej liczby jednoczesnej ilości kolorów na ekranie :) każdy przecież o tym wie...
06.02.2015 12:52
[#8]
Re: Lionheart
@michalmarek77, post #7
Tak, tyle że kolory niespecjalnie czynią z Universe śliczna gra...
No to już kwestia gustu, jeśli nie porównujemy LionHerat z Universe to universe ma całkiem ładną grafikę
Policzyć kolory można też PersionaPaintem
Tryb 32 kolorów w przypadku Amigi w żadnym razie nie ograniczal do tej liczby jednoczesnej ilości kolorów na ekranie :) każdy przecież o tym wie...
06.02.2015 20:31
[#10]
Re: Lionheart
@Pawelek, post #9
Nie w każdej grze dało się zastosować takie tricki i kombinacje. Oczywiście aż prosi się żeby jakiś tam panel w przygodówce był na osobnym ekranie i miał swoje 32 kolory, a ekran gry właściwej miał swoje 32 kolory. Czasem można było walnąć typowy gradient (jak ten za oknami w "Shadow of the Beast") robiony Copperem i to też było "za darmo" i nie zabierało kolorów z palety. Sprajty też miały swoje kolory więc też można było trochę uzyskać. No i przede wszystkim stosowanie trybu EHB właściwie za darmo dawało dodatkowe 32 kolory. Co prawda kolorów z drugiej połowy palety nie dało się modyfikować i były to po prostu o połowę ciemniejsze kolory z pierwszej połowy palety ale przy pixlowaniu takie kolory na pewno się bardzo przydawały (do ręcznego antialiasingu). :) Jednak jeżeli gra miała grafikę wektorową (np. jakiś symulator) to trudno było coś więcej w tych wektorach wykombinować, bo wszystkie amigowe tricki dawało się zastosować raczej tylko do grafiki bitmapowej.
Jeżeli gra używała 32 kolorów to jeszcze nie było tak źle. Gorzej było gdy były jakieś gry portowane z wczesnych pecetów czy robione razem z wersją C64. Wtedy czasem miały 16 kolorów! W dodatku paletę miały okropną, bo bardzo przypominała tę z wersji dla uboższych platform (C64, pecet z CGA/EGA). Paiętajmy, że Amiga OCS miała 32 kolory ale z palety 4096 kolorów. A taka pecetowa karta EGA miała 16 kolorów ale z palety 64 kolorów. Późniejszy standard VGA też zbytnio nie powalał. :) Commodorek miał 16 ale z palety 16. Tak więc amigowe 16 kolorów dawały DUŻO większe możliwości niż 16 kolorów na innych platformach. Kilka takich paskudnych tytułów było (bardzo często z grafiką wektorową), np. "Stunts", "Hard Drivin'", "4D Sports Boxing". Od razu było widać, że to nie była gra robiona specjalnie dla Amigi (jak np. "Shadow of the Beast").
Ostatnia aktualizacja: 06.02.2015 20:42:15 przez MDW
Jeżeli gra używała 32 kolorów to jeszcze nie było tak źle. Gorzej było gdy były jakieś gry portowane z wczesnych pecetów czy robione razem z wersją C64. Wtedy czasem miały 16 kolorów! W dodatku paletę miały okropną, bo bardzo przypominała tę z wersji dla uboższych platform (C64, pecet z CGA/EGA). Paiętajmy, że Amiga OCS miała 32 kolory ale z palety 4096 kolorów. A taka pecetowa karta EGA miała 16 kolorów ale z palety 64 kolorów. Późniejszy standard VGA też zbytnio nie powalał. :) Commodorek miał 16 ale z palety 16. Tak więc amigowe 16 kolorów dawały DUŻO większe możliwości niż 16 kolorów na innych platformach. Kilka takich paskudnych tytułów było (bardzo często z grafiką wektorową), np. "Stunts", "Hard Drivin'", "4D Sports Boxing". Od razu było widać, że to nie była gra robiona specjalnie dla Amigi (jak np. "Shadow of the Beast").
Ostatnia aktualizacja: 06.02.2015 20:42:15 przez MDW
09.02.2015 13:25
[#16]
Re: Lionheart
@MDW, post #10
No i przede wszystkim stosowanie trybu EHB właściwie za darmo dawało dodatkowe 32 kolory.
Polski Wacuś Detektyw działał w EHB (widzę, że jest błąd w HOL sugerujący, że gra wykorzystuje możliwości AGA) i GloomDeluxe pozwalał na prace w EHB przy kościach ECS.
Ostatnia aktualizacja: 09.02.2015 13:26:15 przez BULI
Polski Wacuś Detektyw działał w EHB (widzę, że jest błąd w HOL sugerujący, że gra wykorzystuje możliwości AGA) i GloomDeluxe pozwalał na prace w EHB przy kościach ECS.
Ostatnia aktualizacja: 09.02.2015 13:26:15 przez BULI
10.02.2015 22:08
[#18]
Re: Lionheart
@BULI, post #16
To dorzucę coś ze swojego prywatnego archiwalnego wstydliwego dorobku sprzed 20 lat. "Pechowy Prezent" miał 3 ekrany (górny panel, ekran gry i dolny panel) i każdy miał soją 32-kolorową paletę. Może tego nie było widać, bo palety były podobne, ale tam sumie było 96 kolorów. Tak samo "Miasto Śmierci" (tutaj górny i dolny panel miały podobne palety). W "Rycerze Mroku" były dwa ekrany po 32 kolory każdy.
Jak widać, pomimo tego, że kości OCS/ECS oferowały tylko 32 kolory, to większość gier pokazywała grafikę w znacznie większej ilości kolorów. I to nawet prostych gier, bo to nie był żaden skomplikowany trick tylko typowe możliwości tych układów graficznych.
Jak widać, pomimo tego, że kości OCS/ECS oferowały tylko 32 kolory, to większość gier pokazywała grafikę w znacznie większej ilości kolorów. I to nawet prostych gier, bo to nie był żaden skomplikowany trick tylko typowe możliwości tych układów graficznych.
11.02.2015 10:49
[#19]
Re: Lionheart
@MDW, post #18
Pechowy Prezent" miał 3 ekrany (górny panel, ekran gry i dolny panel) i każdy miał soją 32-kolorową paletę. Może tego nie było widać, bo palety były podobne, ale tam sumie było 96 kolorów. Tak samo "Miasto Śmierci" (tutaj górny i dolny panel miały podobne palety). W "Rycerze Mroku" były dwa ekrany po 32 kolory każdy.
Ooo- dobrze wiedzieć
14.02.2015 15:04
[#23]
Re: Lionheart
@recedent, post #22
Tak jak napisałem wyżej - palety paneli były niemal identyczne co ekranu gry. :) Wobec tego wizualnie kolorów było mało. :) Ale wystarczy zwrócić uwagę na to, że przy przechodzeniu między ekranami ekran gry robi "fade" do ciemnego, a panele zostają. Gdyby to były te same kolory to wszystko by znikało. :)
Poza tym to oczywiście nie było żadne wyginanie chipsetu tylko zwykłe normalne, legalne funkcje Amigi z OCS dostępne nawet w Amosie. Otwieranie kilku ekranów przesuniętych względem siebie to było przecież coś najzupełniej normalne. :) Dzięki temu np. panel w Brilliance miał zawsze stałe kolory i był zupełnie niezależny od palety edytowanego obrazka (jak np. Personal Paint).
Ostatnia aktualizacja: 14.02.2015 15:06:33 przez MDW
Poza tym to oczywiście nie było żadne wyginanie chipsetu tylko zwykłe normalne, legalne funkcje Amigi z OCS dostępne nawet w Amosie. Otwieranie kilku ekranów przesuniętych względem siebie to było przecież coś najzupełniej normalne. :) Dzięki temu np. panel w Brilliance miał zawsze stałe kolory i był zupełnie niezależny od palety edytowanego obrazka (jak np. Personal Paint).
Ostatnia aktualizacja: 14.02.2015 15:06:33 przez MDW