Dobry,
nie znalazlem na forum w ogole watku o tejze ksiazce (dyskusyjne, czy warto po nia w ogole siegac), wiec chcialem sie podzielic zapisem ze starcia mego z TDC w ramach AtariOnline, gdzie probuje obalic mity i niescislosci zawarte w tejze publikacji:

https://www.youtube.com/watch?v=gC9Gl_5C4Ps

nalezy takze spodziewac sie drugiego spotkania w niedlugim czasie.

Przesluchalem i musze powiedziec dalo sie. Jak pojawi sie offlajn nastepnej czesci to daj znac.

Cos do stacji dyskow do ZX'a to jest ciekawa sprawa.
Otoz nie wiem jak bylo dokonca ale Sinclair cisnal bardzo w kierunku wlasnego nosnika danych ktorym byl Microdrive.
Aby tego uzywac tego napedu nalezlao tez miec odpowiedni sprzegacz ktory nazywal sie Interfeace 1.
Urzadzenie to w odpowiednich momentach przelaczal sie na wlasny ROM ktory uzupelnial oryginalny o kilka komend.
Caly myk polegal na tym ze jak kazdy uzytkownik ZX'a wie, wszystkie komendy byly wypisane na klawiaturze.
I juz w 1982 roku komendy oblsugi tego napedu byly uwzglednione choc bez w/w interfejsu byly nieobslugiwane.

Wiem tez na pewno ze ok 1985/6 roku istnial uklad dzieki ktoremu dalo sie podlaczyc do ZX'a stacje od C64.
Ale to bylo raczej slabo rozpowrzechniony system.

No niestety Spectrum nie miał szczęścia do stacji. Było kilka różnych rozwiązań promowanych przez różne firmy, niekompatybilnych ze sobą. Każde stosowało inne formaty, dyskietki i inne komendy do obsługi. Większość z nich była poprawiana więc miała kilka wersji. Z ważniejszych można wymienić trzy.
TOS który opracował Timex, stosowane też przez Unipolbrit i chyba u nas najpopularniejsze.
+3DOS które wprowadził Amstrad, stało sie najpopularniejsze w UK.
BetaDisc wymyślona przez firmę która później stworzyła Sama Coupe i użyła tego systemu. Skopiował to jakiś majsterklepka w Czechosłowacji i rozpropagował tam i za Bugiem. Ruscy zrobili sporo demek które działały tylko na tym.
Do tego jeszcze były: ZXVGS, OPUS, TR-DOS, ESXDOS, +D.