Artykul zarowno opowiadajacy o wielkiej tragedii jak i pozostawiajacy cien nadziei. Ehh. stare dobre czasy

Rzeczywiscie tak na czuja coô mnie ciâgnie do Amigi wîaônie nie

jako komputra a czegoô wiëcej. Jakiejô kultury, sposobu myôlenia,

przeciwstawieniu sië trendom jakie wywiera na nas ôrodowisko

"wiëkszoôci", której o multimedialnâ czëôę komputera chodzi.

To tak jakby mieli sprzët domowy, którym mogâ oglâdnâę film,

muzyki posîuchaę i porozmawiaę jak przez telefon. Ja zaô Amigë

traktujë jako narzëdzie programistyczne, lubië na niej coô

pisaę czy rysowaę, rozmawiaę o niej wraz ze znajomymi, którzy

widzâ w tym komputerze moűliwoôę zrobienia czegoô a nie puszczenia

filmu. Wolë byę kreatywnym, niű zabię tâ kreatywnoôę multimedialnymi

pokusami - a przecieű wielu pecetowców których znam i kiedyô

przesiedli sië z Amigi - sami przyznajâ, űe na Amidze nie tylko

grali ale teű coô próbowali robię, a na pc juű tylko grajâ.



To moje przemyôlenia, artykuî niezîy! Do dziô wszyscy biorâ to za

egzotykë, űe mam Amigë a sami wymieniajâ mi jakiego to oni nie

majâ peceta. Ale co mi z tego, jakie to oni wiatraki muszâ duűe

zakîadaę, dla mnie pasjâ jest coô robię wiëc czemu nie na Amidze,

której zalety skîaniajâ mnie do pozostania jej nadal.



Hmmm... mam Blizzarda 030/50 i 64FAST'u, nagrywarë i staîkë,

nie jest to sprzët ani szybki ani dostosowany software'owo

do tego co mam u znajomych. A jednak przesiadka ani mi sië ôni,

zbyt dobrze czujë sië z tym sprzëtem i zbyt duűâ odrazë wywoîuje

we mnie sam windows i ta mentalnoôę.



Oczywiôcie nie wszystko jest czarne i biaîe. :)



Pozdrawiam!