"I zadanie dla bardziej zaawansowanych użytkowników Magellana, a jednocześnie pomysł na ulepszenie. Załóżmy, że mamy otwarty lister/okno z zawartością jakiegoś zamontowanego obrazu ADF. Dobrze by było, aby ten lister ulegał zamknięciu równocześnie wraz z usunięciem tego dysku."

[url= http://aminet.net/package/biz/dopus/DiskRemove]Aminet jest odpowiedzią na wszystkie pytania[/url] ;)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Kto pierwszy wpadnie na pomysł co i jak należy zrobić, by Magellan jednoznacznie rozpoznawał - powiedzmy - cztery napędy wirtualne i usuwał lub umieszczał w nich obrazy ADF?"

O! Ja! Mogę ja? ;)
Na początku ostrzegam - nie używałem Magellana od lat i niewiele pamiętam, a nawet nie mam jak tego sprawdzić (musiałbym go zainstalować) - więc to takie teoretyzowanie na sucho będzie...
Pomysł na "karuzelę" - czyli montujemy obrazy kolejno w napędach AD0: do AD3:
Tworzymy skrypt ADOS o nazwie np. Karuzela_z_ADFami, ;) który zapisujemy w C: (nie zapomnieć dodać mu flagi S). Zawartość skryptu:
----------------------------------------
GetENV ADFUnit >NIL:
IF WARN
SetENV ADFUnit 0
SetENV ADFDevice AD0:
ELSE
EVAL $ADFUnit + 1 TO ENV:ADFUnit
SetENV ADFDevice AD$ADFUnit:
IF $ADFUnit GE 4
SetENV ADFUnit 0
SetENV ADFDevice AD0:
ENDIF
ENDIF
Copy ENV:ADF#? TO ENVARC: QUIET
----------------------------------------
Co robi skrypt: Na początku (GetENV ADFUnit >NIL:) sprawdza, czy już korzystaliśmy z niego (skryptu) - czyli, czy montowaliśmy już coś w ADx:. Jeżeli nie (IF WARN), to tworzy zmienne ADFUnit i ADFDevice, i przypisuje im wartości 0 oraz AD0:.
Jeżeli skrypt był już wywoływany (ELSE), to zwiększa wartość zmiennej ADFUnit o jeden (EVAL $ADFUnit + 1 TO ENV:ADFUnit) oraz synchronizuje z nią zmienną ADFDevice (SetENV ADFDevice AD$ADFUnit:).
Jeżeli wartość zmiennej ADFUnit w wyniku dodawania osiągnie wartość równą lub większą od 4, to następuje reset zmiennych, czyli ustawienie ich wartości na 0 dla ADFUnit oraz AD0: dla ADFDevice.
2x ENDIF to zakończenie warunku.
Na koniec (opcjonalnie) kopiujemy zmienne z ENV: do ENVARC, dzięki czemu "karuzela" staje się odporna na reset (po resecie ostatnie wartości zmiennych zostaną przywrócone, a co za tym idzie montowanie obrazów w napędach będzie kontynuowane od ostatniego użytego napędu a nie od zerowego). Jak już pisałem, jest to opcjonalna funkcja skryptu - mająca sens wyłącznie w przypadku, gdy opisywany pakiet również potrafi przeżyć reset. Jeżeli nie (jeżeli automatycznie nie montuje po resecie obrazów ADF), to linijkę "Copy ENV:ADF#? TO ENVARC: QUIET" należy usunąć.

Następnie należy zmodyfikować funkcję
Function:
AmigaDOS C:Karuzela_z_ADFami
AmigaDOS RemoveDisk UNIT $ADFUnit
AmigaDOS Diskchange $ADFDevice
AmigaDOS C:InsertDisk UNIT $ADFUnit {f}
Command ScanDir $ADFDevice
AmigaDOS DiskChange $ADFDevice
AmigaDOS Play16 DOpus5:Sounds/RELOAD.WAV
Flags: Run asynchronously

Pytanie tylko, czy "Command ScanDir $ADFDevice" zabangla

Jesteś szybszy chyba od światła! :)
Ale chyba nadmiernie skomplikowałeś z tą "karuzelą".
Rozumiem koncepcję pętli, ale co i jak wtedy z odmontowywaniem ? Też w pętli ?
A jak odmontujesz np. 2. i 3., zostanie 1. i 4., to gdzie zamontujesz następny adf ? W 1. czy w 2. ?

Proponuję wrócić do podstaw, sztuka w prostocie ! :) Aby uprościć na maxa sprawę: można po prostu naśladować sytuację z prawdziwymi napędami FDD...

FailAT 21

ASSIGN >NIL: AD0: EXISTS
 IF WARN
  Mount AD0: FROM DEVS:ADF.ml
 ENDIF

ASSIGN >NIL: AD1: EXISTS
 IF WARN
  Mount AD1: FROM DEVS:ADF.ml
 ENDIF

ASSIGN >NIL: AD2: EXISTS
 IF WARN
  Mount AD2: FROM DEVS:ADF.ml
 ENDIF

ASSIGN >NIL: AD3: EXISTS
 IF WARN
  Mount AD3: FROM DEVS:ADF.ml
 ENDIF

DiskType AD0: >NIL:
 IF ERROR
  SetENV ADFUnit 0
  SetENV ADFDevice AD0:
  SKIP EOF
 ENDIF

DiskType AD1: >NIL:
 IF ERROR
  SetENV ADFUnit 1
  SetENV ADFDevice AD1:
  SKIP EOF
 ENDIF

DiskType AD2: >NIL:
 IF ERROR
  SetENV ADFUnit 2
  SetENV ADFDevice AD2:
  SKIP EOF
 ENDIF

DiskType AD3: >NIL:
 IF ERROR
  SetENV ADFUnit 3
  SetENV ADFDevice AD3:
  SKIP EOF
 ENDIF


GetENV ADFUnit >NIL:
 IF WARN
  SetENV ADFUnit 0
  SetENV ADFDevice AD0:
 ELSE
  EVAL $ADFUnit + 1 TO ENV:ADFUnit
  SetENV ADFDevice AD$ADFUnit:
  IF $ADFUnit GE 4
   SetENV ADFUnit 0
   SetENV ADFDevice AD0:
  ENDIF
 ENDIF

LAB EOF

Co robi skrypt:
1. Sprawdza i w razie potrzeby montuje urządzenia AD0: - AD3:.
2. Sprawdza, czy któreś z urządzeń AD0: - AD3: jest puste (nie zawiera obrazu). Po wykryciu pustego napędu zapisuje jego numer w zmiennych (montowanie w pierwszym wolnym napędzie).
3. Jeżeli wszystkie napędy są zajęte (we wszystkich zamontowane są obrazy) to włącza "karuzelę".

Skrypt używa polecenia [url=www.apc74.ppa.pl/PPA/DiskType.lha]DiskType[/url]. Wprawdzie leży gdzieś na Aminecie, ale ni chciało mi się szukać - dlatego link tym razem do mojej strony.

Rozumiem koncepcję pętli, ale co i jak wtedy z odmontowywaniem ? Też w pętli ?
Nie rozumiem pytań.


Ostatnia aktualizacja: 12.11.2011 12:20:33 przez APC74

Można i tak, za pomocą pętli. Ale odnoszę wrażenie, że całość zaczyna się po prostu nadmiernie komplikować. No i ja patrzę przede wszystkim jak to zrobić za pomocą Magellana bardziej niż w czystym skrypcie AmigaDOS.

Co robi skrypt:
1. Sprawdza i w razie potrzeby montuje urządzenia AD0: - AD3:.

A czemu nie zamontować ich na stałe wraz z systemem ? Nie prościej ?


2. Sprawdza, czy któreś z urządzeń AD0: - AD3: jest puste (nie zawiera obrazu). Po wykryciu pustego napędu zapisuje jego numer w zmiennych (montowanie w pierwszym wolnym napędzie).

A co z usuwaniem obrazów ? Przykładowo masz 4 obrazy, i chcesz usunąć tylko 3...
jak usuniesz ten przykładowy 3. ?

Pamiętaj, że mowa o wykorzystaniu Magellana do zabawy z ADF-ami...

Pytałeś o rozwiązanie - przedstawiłem swoje, prościej nie potrafię. Zawsze można przerobić ten skrypt na moduł Magellana.

A czemu nie zamontować ich na stałe wraz z systemem ? Nie prościej ?

Prościej. To tylko propozycja w skrypcie. Nie lubię mieć zbyt dużo urządzeń zamontowanych na starcie. Wiele rzeczy montuję tylko, gdy ich potrzebuję - jest wiele narzędzi do tego, gdzie dopiero po wywołaniu jakiegoś urządzenia jest ono montowane.

A co z usuwaniem obrazów ?
No przecież skrypt do usuwania obrazów już masz (Eject Disk) - wystarczy zmienić mu sztywne przypisanie z '...UNIT 0' i 'DiskChange AD0:' na stosowne parametry DOpusa ( {d} {D} - chyba? )...

Ostatnia aktualizacja: 12.11.2011 16:12:22 przez APC74

Nie lubię mieć zbyt dużo urządzeń zamontowanych na starcie. ...

Ja podobnie, dlatego też bardziej przemawia do mnie koncepcja z jednym wirtualnym napędem, podobnie jak to jest w przypadku rzeczywistego FDD.

No przecież skrypt do usuwania obrazów już masz (Eject Disk) - wystarczy zmienić mu sztywne przypisanie z '...UNIT 0' i 'DiskChange AD0:' na stosowne parametry DOpusa ( {d} {D} - chyba? )...

Wykorzystując kilka wirtualnych stacji trza by się właśnie pobawić jeszcze co nieco z usuwaniem obrazów z konkretnych wirtualnych napędów. I żeby Opus rozróżnił konkretne wirtualne napędy (np. 2. od 4.) trzeba by dodać filetype'y definiujące AD1:, AD2: i AD3.

W skrócie, ja to widzę tak: w kontekstowym menu ADF-a tworzymy funkcje:
Zamontuj w AD1:
Zamontuj w AD2:
Zamontuj w AD3:
(które mogą zawierać jako pierwszą linijkę polecenie montujące dany napęd ADx, a dopiero następnie obraz ADF do tego napędu).

W filetype'ach AD1:, AD2: i AD3: umieszczamy odpowiednio poprawione polecenie Eject Disk.

Chcemy zamontować obraz .adf w innym wirtualnym napędzie, prawa mycha rozwija menu kontekstowe wtedy, wybieramy jeden z napędów, i już.
Chcemy usunąć obraz: prawa mycha na wirtualnym napędem, Opus rozpozna jaki to ADx, i usunie wtedy obraz z tego napędu (może też odmontować sam napęd).

Innymi słowy niejako klonujemy wirtualne napędy na wzór AD0:, i analogicznie klonujemy Virtual Drive filetype...

Tak na marginesie: marnujesz się bez Magellana! :)

A tu filmik pokazujący ADF filetype w działaniu...

Ostatnia aktualizacja: 07.08.2012 21:15:01 przez Dopuser