Tylko dlaczego te programy wymagają tyle RAM-u.... Pytanie retoryczne. Niedawno napisałem kawałek kodu do sprawdzania i wyświetlania liczby wiadomości w GMailu (korzystając z jego API - wystawiają dane w formacie atom, czyli xml) i też, podobnie jak autor powyższego wynalazku skorzystałem z biblioteki do xml (choć innej, lżejszej), libcurl, ale też libcrypto i tym podobne, bo zawierają one gotowe rozwiązania by połączyć się, pobrać i parsować wynik. Jednak w efekcie program zajmuje dużo pamięci, a z tego całego śmietnika linkowanego statycznie wykorzystuje się może ułamek możliwości. W przypadku Dropboxa byłoby podobnie bo łącząc się do jego API wykonuje się podobne operacje, choć Dropbox zwraca akurat JSON a nie XML, poza tym jest jeszcze kwestia kodowania i parę innych. W przypadku nowocześniejszych systemów niż AmigaOS 3.x sprawa ma się lepiej, bo część rozwiązań programista ma już w systemie czy SDK (choć nie wszystko co by się chciało na każdą okazję).

Parsery XML są pamięciożerne. Dlatego często ludzie idą w kierunku JSONA.

Tylko dlaczego te programy wymagają tyle RAM-u.... Pytanie retoryczne.

Retoryczne ale ja i tak odpowiem:
Witamy w "normalnym" (windowsowo-makowo-linuksowym) świecie w którym megabajt to najmniejsza jednostka pamięci. ;)

Ostatnia aktualizacja: 26.02.2012 13:02:59 przez MDW