Jeżeli gramy czysto, czyli pierwszy kod dostajemy po przejściu sześciu etapów, to gra do łatwych nie należy. Ale jeśli skorzystamy z ułatwienia w postaci kodu do etapu 2, to grę można przejść przy jednym posiedzeniu przed ekranem. Wystarczy od razu kupić Rebounder i trzymać obcych na dystans. Potem co jakiś czas zestaw kluczy i dodatkowe życie. Amunicji kupować nie trzeba, bo dużo jej można znaleźć (jak pisał Biolog). Dość często można też znaleźć dodatkowe życie - wygląda jak wykrzyknik w kółku.

Tiaa. Pierwsza część, AB:SE i "Tower Assault" są IMO łatwiejsze, chyba nawet znacznie bardziej niż "The Horror Continues". Ale klimat w tej części podoba mi się najbardziej. AB1 i SE są za bardzo surowe i wszystko jest tam graficznie na jedno kopyto, a AB:TA ma tę całą nieliniowość, więc zamiast klasycznie tylko biegać, strzelać i czasami rozwiązywać jakąś prostą zagadkę, trzeba kombinować (chociaż podobno któraś wersja gry jest liniowa, chyba dyskietkowa na PC) - a ja nie chcę kombinować, chcę grać i nie myśleć/sprawdzać/dowiadywać się gdzie mam iść. AB:THC ma też te śliczne, klimatyczne obrazki HAM pomiędzy Zonami, zabrakło czegoś takiego w "Tower Assault" - jest za to czerstwe, mało apetyczne intro trącące myszką na PC CD/CD32. Niby są też - pierwszy raz w serii - porozrzucane po lokacjach trupy i krew, ale to wprowadza pewną niekonsekwencję z poprzednimi grami, a i wszystko to jest narracyjnie zrealizowane jakoś bez ładu i składu tj. brakuje suspensu i jakiejś wysublimowanej narracji wizualnej. IMO po prostu silnik gry umożliwiał wrzucenie ciał, to je wrzucili - i tyle w temacie.