Końcówka była istną psychiczną huśtawką. Przechodziłem z porażki do euforii by za chwilę znowu popaść w przygnębienie i ponownie wybuchnąć radością rozwikłania kolejnej zawiłości gry. Już sam początek gry uświadomił mi że to co jest napisane w Computer Studio różni się od walkthrough dostępnego na Youtubie. Z kolei opis na amigalemon bardzo podobny do tego w CS również nie daje gwarancji przejścia gry. Dodatkowo nie pomagało kiepskie tłumaczenie na polski, pomieszane linie dialogowe, mnogość przedmiotów i wieszająca się od czasu do czasu kompilacja gry...ufffff. Na szczęście albo i moje nieszczęście mam coś z masochisty, uparłem się że spróbuję wszystkiego i nie poddam się tak łatwo. Pierwszy raz zostałem poddany próbie, kiedy dotarłem w katakumbach do szóstego poziomu i dowiedziałem się że nie przypominam ucznia czarnoksiężnika. Okazało się że zapomniałem sztucznej szczęki. Cofnąłem się założyłem szczękę i na wszelki wypadek jeszcze kolczyk i wróciłem do podziemi. CS pisało że potrzebne będą jeszcze zatyczki do uszu, to na szczęście kolejny fejk bo nigdzie ich nie znalazłem. Drugi raz cofnąłem się z Pajęczej Groty, gdy się okazało że po zanurkowaniu w jeziorze i zabraniu z jego dna liny nie mam siły żeby wypłynąć na powierzchnię. Pomógł czar optymizm którego składnikiem jest rybia ość znajdująca się na poziomie czwartym katakumb. Trzeci raz gdy byłem już pod koniec gra zmyliła mnie i wróciłem się do jej początku po to żeby pod kolejny koniec przekonać się że było to zupełnie niepotrzebne. Nie zliczę ile jeszcze było nieudanych podejść i prób popchnięcia fabuły, które ostatecznie trafiły do kosza. Ostatecznie po wielu bojach, rozterkach i zaciskaniu zębów udało mi się pogadać z Indianinem, przekonać duchownego (nie Davida) żeby narysował pentagram i pokonać za trzecim razem Cerberusa uwalniając Elvirę z jego paskudnych, szponiastych łapsk. W tym miejscu mogę z całą stanowczością stwierdzić że film ten jest obecnie jedynym w sieci udokumentowanym prawdziwym przejściem gry Elvira II: The Jaws of Cerberus.

link

Gratuluję uporu i wytrwałości :)

Gratulacje

Szacun za wytrwalosc. Lata temu zabralem sie za ta gre z solucja i po kilku godzinach doslownie mordegi odpuscilem.

Jednak pierwsza Elwira byla gra swietna, druga czesc zostala jakby stworzona na sile i ciagnie sie jak flaki z olejem ale jak widac walecznych ludzi jeszcze mozna znalezc