• Odpowiedz

• Odpowiedz

Dzięki MDW !!!

• Odpowiedz

Świetne,
.

• Odpowiedz

• Odpowiedz

Encore? To ci od Labiryntu Śmierci?

• Odpowiedz

@snajper, post #6

• Odpowiedz

• Odpowiedz

• Odpowiedz

• Odpowiedz

@Phibrizzo, post #10

• Odpowiedz

Gratulacje za dokończenie, do finalnej wersji. Dopracowanie wymaga zawsze najwięcej pracy, tym większy szacun za wytrwałość
Dema primo sort

• Odpowiedz

Ołówkowe krechy w Morphozie wymiatają!!!!

• Odpowiedz

• Odpowiedz

Gratulacje! Dwa solidne dema trzymające świetny poziom. Korytarz z neonami robi wrażenie, tak jak to jazz zauważył! Mam nadzieję że zapowiedzi kolejnych dem będą miały swój szczęśliwy finał

• Odpowiedz

• Odpowiedz

Dziękuję wszystkim za ciepłe słowa. Nawet jeżeli niektóre są lekko podszyte grzecznością to i tak bardzo miło je przeczytać.

Ja oczywiście zdaję sobie sprawę z niedoskonałości tych produkcji ale nie zraża mnie to i nie tylko nie zamierzam przestać ale od tygodni dziubię ostatnią część tej fanbojskiej trylogii. W związku z tym, że Decrunch został przesunięty o prawie 2 miesiące, „Morphobia” najprawdopodobniej zostanie przed party ukończona. Codzienne postępy są niewielkie ale jednak są i każdego dnia widać jakiś nowy element. Na kolana ta produkcja także nikogo nie powali ale powinna być najlepsza z tej trójki. Tym razem muzyka jest tworzona specjalnie do dema i będzie bardziej odpowiadała temu co widać na ekranie.

Po zamknięciu trylogii zamierzam zrobić sobie przerwę i zająć nieco innym typem produkcji. A właściwie wrócić do czegoś co kiedyś przerwałem. Silniczek trochę dorósł, bardziej „zamigowiał” (koniec z SDL) nie tracąc multiplatformowości, ja douczyłem się wielu rzeczy. Czas to wykorzystać w produkcji interaktywnej. To właśnie multiplatformowość i elementy niezbędne do gier sprawiły, że prace tak bardzo się przeciągnęły. Chociaż właściwie to nie przeciągnęły, bo ja to robię dla własnej radochy i nie wyznaczam sobie żadnych terminów. To na szczęście nie jest praca i robię wszystko żeby nigdy pracą się nie stało. :)

Najbardziej cieszę się z tego czego właściwie nie widać (a już na pewno na YouTube). Te finalne wersje wreszcie są napisane bezpośrednio w API MorphOS/AmigaOS. Żadnych pośredników typu SDL, pozasystemowych silników, bibliotek. Dżwięk jest grany przez standardowe morphosowe Reggae, grafika rysowana standardowym morphosowym TinyGL, okna otwierane, klawiatura i mysz obsługiwane tak jak to Commodore nakazało w latach 90 (z pewnymi ulepszeniami wprowadzonymi w MorphOS).

To jest mój taki osobisty sukcesik, bo od 20 lat wstydziłem się, że tak naprawdę nie potrafię pisać w czystym amigowym API tylko ciągle wykorzystuję jakieś rozwiązania dla dzieci (AMOS, Blitz, SDL). No i wreszcie powiedziałem „dość”. Jestem już w takim wieku, że jeżeli teraz do tego nie usiądę to nie będę miał prawa na grobie mieć loga AmigaOS i MorphOS. A to już naprawdę niedługo. Na wakacje załadowałem sobie na iPada wszystkie amigowe dokumentacje z czasów Commodore i powoli czytałem. Z jednej strony zalatuje od tego wszystkiego trochę archaizmem, a z drugiej strony niektóre rozwiązania do dzisiaj wcale się nie zestarzały i robią całkiem spore wrażenie. Zabawne, że niektóre ówczesne dobre praktyki wskazane w dokumentacji dzisiaj pod MorphOSem są bardzo niezalecane albo są wręcz błędem, a rozwiązania działają tylko ze względu na chęć zachowania kompatybilności wstecznej. Moim zdaniem największym problemem jest brak ujednoliconej, kompletnej dokumentacji. Trzeba nieźle grzebać w sieci żeby coś wyłowić. Znane w dzisiejszym świecie „programowanie ze Stack Overflow” tutaj zupełnie nie działa.
Jakby nie było to poznawanie tego jest świetną, trochę nostalgiczną zabawą. A nowe MOS SDK z Flow Studio tę radochę dodatkowo zwiększają.

BTW. Zupełnie nie rozumiem dlaczego tak niewiele gier i chyba żadne demo nie pozwala przełączać się w trakcie działania między trybami okno i ekran. Przecież nie ma z tym problemu. Od sprawdzenia tego zacząłem poznawanie API i teraz oba dema pozwalają się przełączać się w trakcie działania między oknem, a ekranem (RAmiga+F). Brak takiej możliwości (w systemowych produkcjach) to chyba tylko wynik lenistwa programisty.

• Odpowiedz

@Jazzcat, post #8

MDW ratuje honor sceny PPC

Nie ma czego ratować. Taka scena nie istnieje i nigdy nie zaistnieje. Na szczęście jest wild i można się pokazać wśród dem na wyświetlaczu pralki czy tym podobnych produkcji.

Jest jakakolwiek szansa na Kheshkhash na YT?

Tak, jest to teoretycznie możliwe. Nawet kilka miesięcy temu Fusko mnie o to pytał. Okazuje sję, że w swoim gabinecie stomatologicznym używa prezentacji zrobionych w Hollywood pod MorphOSem.
Odgrzebałem źródła i się załamałem gdy do nich popatrzyłem. Jakim ja byłem lamusem. Ciekawe, że nie wstydzę się kodu z lat 1990-1995, a wstydzę się tego z 2000-2003. No ale powinno się dać jakoś zmodyfikować żeby się zbudowało i zrzucało 60 klatek na sekundę na dysk. A potem to już ffmpeg razem z muzyką zrobi z tego film. Może usiądę do tego po Decrunch. Nie będzie to przyjemność ale mam nadzieję, że bardzo długo nie potrwa.

Dzięki za wskazanie plusów tych śmiesznych produkcji. Mam nadzieję, że trzecia będzie lepsza od drugiej. Kto wie, może będzie choć trochę w demoscenowym stylu, a nie w stylu prezentacji w AutoCAD.

• Odpowiedz

@teh_KaiN, post #9

To jest gdzieś do obejrzenia? Może bym podkradł parę pomysłów. ;)

Nigdzie tego nie udostępniam, bo bez dokumentacji dla kogoś innego jest to bezużyteczne. Do prawie 300 plików w C++. Życie bym spędził na dokumentowaniu tego i wsparciu kogoś kto chciałby tego użyć. Zresztą tam nie ma nic rewolucyjnego czy nadzwyczajnego. To wszystko są ciągle rzeczy, które z palcem w uchu, jedną ręką dało się zrobić W 2000 roku na dowolnej Amidze PPC z kartą 3D.

Generalnie taka maszyna z MorphOS to jest już retro. Jeżeli chodzi o 3D to są technologie z 2000 roku, czyli mają już 20 lat. Kilka dni temu Pac-Man świętował 40 urodziny. No więc jesteśmy dokładnie w połowie między Pac-Manem, a dzisiejszymi komputerami. Zwłaszcza odkąd świat zaczynają zdobywać karty z raytracingiem. Ale mi to nie przeszkadza, bo czasy pierwszych akceleratorów 3D właśnie najbardziej mnie interesują. To jest coś co jestem w stanie ogarnąć, to mi się kojarzy z najfajniejszym okresem w życiu. Każdy ma swoje retro i to jest właśnie moje.

• Odpowiedz

@Phibrizzo, post #10

Z ciekawosci zapytam: czy sa jakies mozliwosci przekompilowania poprzednich dem np Sulaco pod MOSa?

Zerkałem w tym roku do tego... nazwijmy to... kodu. To jest absolutny dramat. Dosłownie jakby dziecko to pisało. Tak wprost, bez zmian to się raczej nie zbuduje. Ale kod jest. A tyle prostu, że gdy zacisnę zęby to może się uda. Tylko na pewno nie byłoby takich rzeczy jak przerzucanie między trybem window i screen podczas działania. Za duże zmiany.

Tak generalnie to ja się strasznie wstydzę tamtego kodu i zerkając na niego trochę się podbudowałem. Pomimo starczego wieku, siwych włosów, zakoli jak u myszki Miki jednak tamtego siebie dzisiaj zgniatam samym wzrokiem. Chociaż właściwie nie ma się z czego cieszyć. W końcu minęło 17-20 lat od tamtych czasów i gdyby postępu nie było to chyba bym się zastrzelił. Szkoda, że postęp jest tylko od strony architektury programu. Z możliwościami tego pseudo-silnika siedzę w epoce przełomu wieków.

• Odpowiedz

@MDW, post #21

• Odpowiedz

@jokov, post #24

Dzięki za taaaką opinię.

Zdaję sobie sprawę z tego, że te produkcje aż proszą się o jakiś sensowniejszy design. Ale jakoś tak nie bardzo wychodzi. Powinien się tym zająć ktoś kto się na tym bardziej zna ale to z kolei zmniejszyłoby trochę moją radochę. Robienie wszystkiego (poza muzyką) bardzo mnie bawi, a zawsze uważałem, że najważniejsze jest to, żeby znaleźć sobie w tym wszystkim coś interesującego. Trzeba bawić się tym co się ma, a nie kłócić i wiecznie czekać na jakieś obietnice. Przyznam się, że mi bardziej zależy na własnej zabawie niż na tym żeby efekt był jak najlepszy. Zupełnie nie mam zapędów organizatorskich i po pracy nie mam ochoty na współpracę w zespole ani jako organizator, ani podwładny. Po prostu chcę sobie dziubać to co lubię bez przejmowania się o lajki, promocję, to czy ktoś to kupi, ściągnie.
Mimo wszystko jest szansa, że design w trzeciej produkcji będzie trochę lepszy. Choćby dlatego, że człowiek od muzyki wyraził chęć robienia muzyki specjalnie do dema. Kazał sobie podesłać preview scen i robi kawałki muzyki pod każdą ze scen zgodnie z tym z czym mu się kojarzy dany pomysł. No zobaczymy jak wyjdzie...
Najważniejsze jest to, że są ludzie organizujący Decrunch i że imprezna ma szansę się odbyć także w tym dziwnym roku.

Caro kibicuje, pozdrawia, bardzo miło to wszystko wspomina, czasem zerknie nawet na jakieś demo. Jednak nic nie zrobi. Chociaż ostatnio nawet udzielił mi kilku rad, bo ja tym Blenderze ciągle raczkuję.

• Odpowiedz

@jokov, post #24

• Odpowiedz

Wszystkie trzy dema (Morphoza, Morphilia, Morphobia) zostały zaktualizowane do wersji 1.1 (zmiany w plikach readme).
Do ściągnięcia z już teraz z MorphosStorage i wkrótce z Aminetu.
https://www.morphos-storage.net/?page=Demoscene%2FENCORE

Teraz można wyłączyć zapętlenie końcowego scrolla, tajniacko wyłączyć launchery (modyfikując pliki preferencji) i stworzyć skrypt, który będzie kolejno w pętli w nieskończoność odtwarzać te trzy produkcje. Taka funkcja dla masochistów (chociaż dodana na konkretne życzenie). 🙂 Wszystkie trzy produkcje odpalone jednocześnie też działają. W oknach wielkości 1/4 ekranu 1440×960 to nawet w miarę płynnie wszystkie chodzą. Chociaż równoczesne słuchanie trzech utworów jest trochę dziwne i chyba lepiej w dwóch wyłączyć muzykę.

Ostatnia aktualizacja: 06.08.2020 18:26:34 przez MDW

• Odpowiedz

@MDW, post #27

Super ze Encore znowu wydaje produkcje.
Pewnie na kolejne party rowniez cos sie pojawi? Np. demo pt. Morphologia?

• Odpowiedz

@Phibrizzo, post #28

Prawdę mówiąc zgodnie z planem teraz miała nastąpić przerwa w tym moim nieudolnym demoscenowaniu.

Następnym punktem programu jest dostosowanie swoich pluginów do Blendera 2.8x, bo w stosunku do 2.79 są tak wielkie zmiany, że trzeba nad tym posiedzieć. Nie wspominająć już o nauce samej obsługi Blendera. Od 2.80 zaczął przypominać cywilizowany program. Zmiany są bardzo pozytywne ale jednak dla mnie oznaczają kilka tygodni wyjętych z życiorysu. Siedzenie w Pythonie i dokumentacji API Blendera nie należy do moich ulubionych czynności.

Potem chciałem wreszcie zorganizować sobie pracę z użyciem gita, bo takie skakanie między platformami, rozwijanie wspólnego dla wszystkich produkcji "silnika" bez systemu kontroli wersji staje się koszmarem i gdyby nie częste backupy to dwa razy bardzo bym płakał. Tylko struktura tego wszystkiego jest na tyle złożona, że muszę pomyśleć jak to zgrabnie zorganizować żeby nie wpaść w kolejny koszmar.

No a później plan przewiduje do powrót do prototypu gry w który kiedyś włożyłem bardzo dużo wysiłku i czasu i... tak to sobie zostało w fazie testowego prototypu. Trochę mi tego szkoda, bo nakombinowałem i nauczyłem się dużo (musiałem porzucić macierze na rzecz kwaternionów), najtrudniejsze rzeczy udało się napisać i nawet działają. Teraz można na tym stworzyć grę o której myślę od ponad 20 lat.

Pomimo tego, że w planach nie ma produkcji demoscenowej to jest jedna muzyka Skyrunnera do której bardzo chciałbym coś zrobić. Coś co zupełnie nie przypomina tych trzech śmiesznych produkcji. Ale do tego znów musiałbym ogarnąć kolejne rzeczy, których nie umiem (trochę fizyki). Przyznam się, że mam trochę dosyć uczenia się i chętnie porobiłbym coś nudniejszego. Dlatego ta gra ma tak wysoki priorytet, bo to przede wszystkim klepanie. Oczywiście nie licząć grafiki, którą nadal chcę robić sam, bo to lubię. Nie odstrasza mnie nawet fakt, że wychodzi mi to średnio.

• Odpowiedz

@MDW, post #29

• Odpowiedz