• Odpowiedz

@vojo, post #1

• Odpowiedz

@adam_mierzwa, post #2

Tam jest inny model biznesowy ;)

No tak, mam zapłaconą prenumeratę do 29 numeru, ostatni to chyba 23. W takim tempie to mam prenumeratę na 6 lat, takiego modelu faktycznie nie ma nigdzie

• Odpowiedz

@vojo, post #3

• Odpowiedz

• Odpowiedz

@vojo, post #1

• Odpowiedz

@_arti, post #6

• Odpowiedz

@_arti, post #9

Bardzo dobre określenie z tym "poczuć się jak wtedy". Właśnie papierowa forma jest chyba tylko po to żeby spróbować w jakimś stopniu przywołać tamte czasy. Ani to wygodne do czytania, ani do pisania, ani do wydawania, ani do dystrybucji. Zdecydowanie jest to przerost formy nad treścią. I nie żebym był przeciwnikiem przerostu formy nad treścią. Ja bardzo cenię sobie formę (chociaż akurat nie papierową).

• Odpowiedz

@MDW, post #10

• Odpowiedz

@slawekwozniak, post #11

To znaczy, że obie formy powinny istnieć, bo obie formy mają swoich zwolenników i przeciwników. Ja papierowej wersji nawet nie próbuję czytać. Jeszcze czasopisma mają jakiś sens. Ale papierowe książki (zwłaszcza techniczne) to dla mnie koszmar. Wyszukiwanie, zaznaczanie, notatki, książka zawsze przy sobie, synchronizacja wszystkiego między urządzeniami... Papierowa, którą trzeba obciążać dwoma ciężarkami, żeby mi się nie zamykała leżąc, nie ma z tym szans.

• Odpowiedz

@_arti, post #9

• Odpowiedz

@MDW, post #12

• Odpowiedz

@MarX, post #13

• Odpowiedz

@MarX, post #13

• Odpowiedz

@adam_mierzwa, post #16

Wspomniałeś o ambitnych tematach. Kto miałby to opisywać?

Tak jak dyskutowaliśmy w tym wątku. Ja z chęcią bym pisał, szczególnie na tematy teraźniejsze. I to nie jest tak, że "chcemy poczuć się jak dawniej". Właśnie te ostatnie wypowiedzi pokazują, że dla pewnej grupy ludzi czytanie w kółko o tym samym nie jest żadną przyjemnością. Chodzi o wykrzesanie z retro czegoś nowego, a potencjał jest, bo dzieje się relatywnie sporo. Oczywiście, zgodzę się, że takich "z poczuciem misji" potrzeba by było jeszcze z dziesięciu aby stworzyć coś sensownego. To jest główny problem.

Jeżeli ktoś już jest aktywny pisarsko, to woli napisać artykuł na swojego bloga niż "komuś". Jest bierna masa "recenzentów". Jak coś zrobisz, to mało kto cię pochwali, przeważnie się dowali o coś.

Ale czy pisanie bloga jest czymś lepszym niż pisanie do magazynu? W komentarzach do bloga jeszcze łatwiej można zostać wciśniętym między płyty chodnikowe tylko za to że się wychyliło czułki . Poza tym blog to często teatr jednego aktora. Czy jest on dużo bardziej atrakcyjny od różnorodnej zawartości jakiegoś magazynu? Sprawa dyskusyjna.

Więc po co robić cokolwiek, lepiej kisić się we własnych gronach, a do szerszej publiki opisywać "Super Froga".

O szerszej publice to raczej zapomnijmy, chodzi o to żeby rozruszać własne grono, które zaczyna już kisnąć

Ostatnia aktualizacja: 01.09.2021 13:42:12 przez MarX

• Odpowiedz

@MarX, post #13

Obawiam się, że staliśmy się zakładnikami i ofiarami takiej właśnie formuły czasopism retrokomputerowych. Retro pcha nas w stronę ciągłego odgrzewania kotletów

Większość ami-społeczności to osoby powracające, które właśnie oczekują pisania o tym co znają. Wracają właśnie po wspomnienia. Dla każdego Amiga powinna wyglądać tak jak wyglądała wtedy gdy się z nią rozstawał. Chcą czytać o tamtej Amidze, bo to co się pojawiło później jest im nieznane i często ich nie interesuje. Według nich Amiga nie miała prawa się rozwijać po tym jak w latach 90 pobiegli za zapachem Dooma.

• Odpowiedz

@MarX, post #17

• Odpowiedz

@adam_mierzwa, post #19

• Odpowiedz

• Odpowiedz

@kobajaszi, post #21

• Odpowiedz

@MarX, post #13

• Odpowiedz

@Daclaw, post #23

• Odpowiedz