12.05.2016 22:36
[#992]
Re: Pixele, piksele
@retronav, post #989
Ja to doskonale rozumiem - też miałem takie podejście bardzo długo. I za to samo lubiłem taki styl pracy. Zresztą nadal lubię, u mnie to naturalny odruch. Natomiast narzuciłem sobie więcej dyscypliny.
Czemu? żeby:
- kończyć prace ;) - co oczywiście rzadko się do końca udaje, ale nie lądują wszytkie w szufladzie/śmietniku
- osiągać jakieś rezultaty - by poza odstresowaniem i (moją) satysfakcją jakoś to z grubsza wyglądało
- progresować - wyznaczam sobie zawsze jakiś cel i czegoś się przy każdej grafice uczę, często jej kosztem, ale umiejętności zostają
Po prostu zmęczyło mnie że mam "szufladę pełną dziwnych", kwasowych prac, najczęściej niedokończonych, które pewnie nikomu by się nie spodobały. W gruncie rzeczy nigdzie mnie to nie prowadziło, a wręcz obciążało. Poza przyjemnością w trakcie rysowania.
Dla przykładu – taki styl na scenie praktykuje Prince. Tzn, chodzi mi o te glutowe grafiki - może komuś się jego prace podobają ale dla mnie to w najlepszym wypadku sposób na odstresowanie, i to lekko obsesyjny. Mimo, że facet ma duże umiejętności – zdaje się z nich nie korzystać - nie widzę w tym rozwoju. A dla mnie to podstawa każdej działalności - by się uczyć.
- tzn. nie łącz tego o glutach z twoimi pracami przypadkiem ;) chodziło mi o efekty takiego podejścia w MOIM przypadku
fajny temat :)
Ostatnia aktualizacja: 12.05.2016 22:40:27 przez jokov
Czemu? żeby:
- kończyć prace ;) - co oczywiście rzadko się do końca udaje, ale nie lądują wszytkie w szufladzie/śmietniku
- osiągać jakieś rezultaty - by poza odstresowaniem i (moją) satysfakcją jakoś to z grubsza wyglądało
- progresować - wyznaczam sobie zawsze jakiś cel i czegoś się przy każdej grafice uczę, często jej kosztem, ale umiejętności zostają
Po prostu zmęczyło mnie że mam "szufladę pełną dziwnych", kwasowych prac, najczęściej niedokończonych, które pewnie nikomu by się nie spodobały. W gruncie rzeczy nigdzie mnie to nie prowadziło, a wręcz obciążało. Poza przyjemnością w trakcie rysowania.
Dla przykładu – taki styl na scenie praktykuje Prince. Tzn, chodzi mi o te glutowe grafiki - może komuś się jego prace podobają ale dla mnie to w najlepszym wypadku sposób na odstresowanie, i to lekko obsesyjny. Mimo, że facet ma duże umiejętności – zdaje się z nich nie korzystać - nie widzę w tym rozwoju. A dla mnie to podstawa każdej działalności - by się uczyć.
- tzn. nie łącz tego o glutach z twoimi pracami przypadkiem ;) chodziło mi o efekty takiego podejścia w MOIM przypadku
fajny temat :)
Ostatnia aktualizacja: 12.05.2016 22:40:27 przez jokov
13.05.2016 08:34
[#993]
Re: Pixele, piksele
@jokov, post #992
Czemu? żeby:
- progresować - wyznaczam sobie zawsze jakiś cel i czegoś się przy każdej grafice uczę, często jej kosztem, ale umiejętności zostają
Poniekąd mam podobnie. Przy pracy nad "Ambush", to była pierwsza moja twórczość w pixel hiresie. Wziąłem sobie do serca uwagi patrzących na wcześniejsze prace, że albo poprawię antyaliasing albo pójdę w wyższą rozdzielczość i większe prace.
Akurat trafiłem na pracę pROF'a pt Yoda. Posrałem się ze szczęścia, to było to o czym marzyłem, abstrakcyjny kierunek w którym mógłbym się rozwinąć.
Tak, że chciałem sobie udowodnić, że zrobię pracę w większym formacie. Wyszło jak wyszło
Ale dobrnąłem do końca.Przy kolejnym "Seventh daughter", tworzyłem kompozycję w której pojawi się więcej niż jedna postać. Pracowałem na tym pikslem bardzo długo, z poczuciem i dużą obawą, że będzie dużo gorszy od poprzedniej pracy.
Przy ostatniej pracy także założyłem sobie kolejny "kamień milowy", który chciałbym osiągnąć.
Ostatnia aktualizacja: 13.05.2016 08:39:35 przez Koyot1222
13.05.2016 08:59
[#994]
Re: Pixele, piksele
@BULI, post #991
Tworząc "Ambush" bardzo inspirowałem się sceną z Contra - Hard corps z Segi Megadrive.
Zawsze rozwalał mnie epizod w mieście i masakrowanie tego wielkiego robota
Podobna historia występuje w grze Wild Guns na Snesa
Mega czad!
Ostatnia aktualizacja: 13.05.2016 09:01:24 przez Koyot1222
Zawsze rozwalał mnie epizod w mieście i masakrowanie tego wielkiego robota
Podobna historia występuje w grze Wild Guns na Snesa
Mega czad!
Ostatnia aktualizacja: 13.05.2016 09:01:24 przez Koyot1222
13.05.2016 09:53
[#995]
Re: Pixele, piksele
@Koyot1222, post #994
O i to jest pixel art...
Ostatnio sporo czasu spędzam na oglądaniu gierek na MAME i ze SNESa/SEGA.
Nie umiem znaleźć słów uznania dla tych artystów którzy to pixlowali. zważywszy że wiele z tych cudeniek powstawało na przełomie 80/90's a najlepsze narzędzia jakie mieli do dyspozycji to narzędzia klasy Deluxe Paint.
Kiedyś na FB widziałem jakieś dedykowane narzędzia (spejalizowany komputer) do grafiki i w tym chyba pixlowano grafikę np do Golden Axa arcadowego. nie umiem teraz tego znaleźć ale robiło to ogromne wrażenie - koncepty i szkice były na kartce w kratkę a potem pieczołowicie przepixlowane na tych maszynach.
Ostatnio sporo czasu spędzam na oglądaniu gierek na MAME i ze SNESa/SEGA.
Nie umiem znaleźć słów uznania dla tych artystów którzy to pixlowali. zważywszy że wiele z tych cudeniek powstawało na przełomie 80/90's a najlepsze narzędzia jakie mieli do dyspozycji to narzędzia klasy Deluxe Paint.
Kiedyś na FB widziałem jakieś dedykowane narzędzia (spejalizowany komputer) do grafiki i w tym chyba pixlowano grafikę np do Golden Axa arcadowego. nie umiem teraz tego znaleźć ale robiło to ogromne wrażenie - koncepty i szkice były na kartce w kratkę a potem pieczołowicie przepixlowane na tych maszynach.
13.05.2016 10:18
[#996]
Re: Pixele, piksele
@retronav, post #995
Trzeba wziąć pod uwagę, że nie robili tego jak teraz i dziś, zwykle w pojedynkę
Były to już kolejne projekty zaprawionych w boju całkiem pokaźnych osobowo zespołów.
Praca była dobrze podzielona na małe kawałki, ktoś przygotowywał koncept, ktoś elementy tła, ktoś animowane elementy, ktoś to potem składał. Do tego projekty nie powstawały z dania na dzień ale była to robota rozpisana na wiele miesięcy.
Całe zespoły składały to potem w całość i tworzyły wiekopomne dzieła. Dlatego nawet dziś małym zespołom jest trudno zbliżyć się do jakości uzyskanej jeszcze wtedy.
Dostępna wtedy technologia nie pozwalała na pewne fanaberie graficzne, stosowano sporo uproszczeń, perspektywy, anatomii itd. To pewna cecha tamtego barwnego okresu. Mi się to bardzo podoba.
Ostatnia aktualizacja: 13.05.2016 10:19:40 przez Koyot1222
Były to już kolejne projekty zaprawionych w boju całkiem pokaźnych osobowo zespołów.
Praca była dobrze podzielona na małe kawałki, ktoś przygotowywał koncept, ktoś elementy tła, ktoś animowane elementy, ktoś to potem składał. Do tego projekty nie powstawały z dania na dzień ale była to robota rozpisana na wiele miesięcy.
Całe zespoły składały to potem w całość i tworzyły wiekopomne dzieła. Dlatego nawet dziś małym zespołom jest trudno zbliżyć się do jakości uzyskanej jeszcze wtedy.
Dostępna wtedy technologia nie pozwalała na pewne fanaberie graficzne, stosowano sporo uproszczeń, perspektywy, anatomii itd. To pewna cecha tamtego barwnego okresu. Mi się to bardzo podoba.
Ostatnia aktualizacja: 13.05.2016 10:19:40 przez Koyot1222
24.05.2016 18:28
[#999]
Re: Pixele, piksele
@Koyot1222, post #996
"Silent dance", kilka słów
Praca powstawała od listopada 2015 roku. Średnio 2 wersje na miesiąc, bez pośpiechu, na spokojnie, czasem z tygodniowymi przerwami. Prace pełna parą poszły dopiero na początku maja, kiedy to codziennie próbowałem dodać coś choć w małym szczególe.
Co "artysta" chciał przez to powiedzieć...
Chodziło mi o taka "stop klatkę", kiedy coś się dzieje, jak po wybuchu, wszystko spokojnie stoi wokół bohaterów, spowolniony dym tańczy w tle. W uszach natomiast brzmi jednostajne wysokie "C" przerywane nierozpoznawalnym ledwo dostrzegalnym, bulgotem odgłosów na zewnątrz.
Zupełnie inaczej niż wcześniej zacząłem pracę od prostego szkicu który zeskanowałem i sprowadziłem do 2 kolorów.
Zacząłem od skali szarości.
Bardzo zainspirował mnie tył Lamborghni Egoista. Chciałem stworzyć ostatecznie coś równie agresywnego. Zacząłem pracę nad fryzura bohaterki, nie byłem z niej od początku zadowolony.
Motywem przewodnim miała być mgła lub dymy unoszące się z obu maszyn. Jednak uznałem to za mało ciekawy pomysł. Poszukałem innego motywu. Jako że kompozycja była raczej statyczna. Zależało mi na efekcie "stop klatki".
Pierwsza przymiarka do koloru. Jasno zaznaczyłem krwawiącą rękę bohaterki. W tym momencie zdecydowałem się na jasnoniebieski kolor włosów policjantki. Przebudowałem też tło.
Pierwsza przymiarka do "odbicia" w płynie. Byłem zadowolony z efektu, niestety dramatyzm wypływającej krwi zaczął skrywać się całkowicie w palecie równie nasyconych barw. Zdecydowałem że zamiast "cięć" w szczegółowości pracy, powinienem na tyle osłabić całą resztę kontrastujących kolorów aby motyw dramatycznego zranienia znów stał się przewodnim. Gdzieś z tyłu głowy, kołatał mi stary obraz "upadek Ikara" gdzie najważniejszy motyw jest tylko niewielkim szczegółem nie zauważalnym na pierwszy rzut oka w całej kompozycji.
Moment kiedy byłem już zdecydowany, że nie chciał bym więcej elementów w całej kompozycji. Kilka rzeczy było jeszcze nie tak jak bym sobie tego życzył.
Prawie finał, wydaje mi się że już nic mądrzejszego nie wymyślę. Drobne poprawki w tle i na pierwszym planie. W zasadzie kosmetyka.
Finał, 25 sekundowa podróż, od listopada do maja
Mam nadzieję, że poznanie pracy od "kuchni" przybliżyło trochę ilość serca które włożyłem w te prace aby osiągnąć taki efekt końcowy.
Z czego jestem zadowolony... Nie wiedziałem jak zamknąć prawą stronę kompozycji.
Zdecydowałem się na wielki, ciężki, twardy element, który wydawał mi się ostatecznie nie najgorszym pomysłem.
Nie jestem do końca zadowolony przedstawieniem samej twarzy bohaterki.
byłem rozdarty pomiędzy dramatyzmem a ładnym wyglądem. Zdecydowałem się na ładny wygląd... po prostu nie widać, że cierpi. Nie byłem zadowolony z wykrzywionego wyrazu twarzy.
Na koniec zapraszam innych uczestników konkursu aby też podzielili się szczegółami lub przemyśleniami z powstawania Swoich prac
Gorąco zachęcam 
Praca powstawała od listopada 2015 roku. Średnio 2 wersje na miesiąc, bez pośpiechu, na spokojnie, czasem z tygodniowymi przerwami. Prace pełna parą poszły dopiero na początku maja, kiedy to codziennie próbowałem dodać coś choć w małym szczególe.
Co "artysta" chciał przez to powiedzieć...
Chodziło mi o taka "stop klatkę", kiedy coś się dzieje, jak po wybuchu, wszystko spokojnie stoi wokół bohaterów, spowolniony dym tańczy w tle. W uszach natomiast brzmi jednostajne wysokie "C" przerywane nierozpoznawalnym ledwo dostrzegalnym, bulgotem odgłosów na zewnątrz.
Zupełnie inaczej niż wcześniej zacząłem pracę od prostego szkicu który zeskanowałem i sprowadziłem do 2 kolorów.
Zacząłem od skali szarości.
Bardzo zainspirował mnie tył Lamborghni Egoista. Chciałem stworzyć ostatecznie coś równie agresywnego. Zacząłem pracę nad fryzura bohaterki, nie byłem z niej od początku zadowolony.
Motywem przewodnim miała być mgła lub dymy unoszące się z obu maszyn. Jednak uznałem to za mało ciekawy pomysł. Poszukałem innego motywu. Jako że kompozycja była raczej statyczna. Zależało mi na efekcie "stop klatki".
Pierwsza przymiarka do koloru. Jasno zaznaczyłem krwawiącą rękę bohaterki. W tym momencie zdecydowałem się na jasnoniebieski kolor włosów policjantki. Przebudowałem też tło.
Pierwsza przymiarka do "odbicia" w płynie. Byłem zadowolony z efektu, niestety dramatyzm wypływającej krwi zaczął skrywać się całkowicie w palecie równie nasyconych barw. Zdecydowałem że zamiast "cięć" w szczegółowości pracy, powinienem na tyle osłabić całą resztę kontrastujących kolorów aby motyw dramatycznego zranienia znów stał się przewodnim. Gdzieś z tyłu głowy, kołatał mi stary obraz "upadek Ikara" gdzie najważniejszy motyw jest tylko niewielkim szczegółem nie zauważalnym na pierwszy rzut oka w całej kompozycji.
Moment kiedy byłem już zdecydowany, że nie chciał bym więcej elementów w całej kompozycji. Kilka rzeczy było jeszcze nie tak jak bym sobie tego życzył.
Prawie finał, wydaje mi się że już nic mądrzejszego nie wymyślę. Drobne poprawki w tle i na pierwszym planie. W zasadzie kosmetyka.
Finał, 25 sekundowa podróż, od listopada do maja
Mam nadzieję, że poznanie pracy od "kuchni" przybliżyło trochę ilość serca które włożyłem w te prace aby osiągnąć taki efekt końcowy.
Z czego jestem zadowolony... Nie wiedziałem jak zamknąć prawą stronę kompozycji.
Zdecydowałem się na wielki, ciężki, twardy element, który wydawał mi się ostatecznie nie najgorszym pomysłem.
Nie jestem do końca zadowolony przedstawieniem samej twarzy bohaterki.
byłem rozdarty pomiędzy dramatyzmem a ładnym wyglądem. Zdecydowałem się na ładny wygląd... po prostu nie widać, że cierpi. Nie byłem zadowolony z wykrzywionego wyrazu twarzy.
Na koniec zapraszam innych uczestników konkursu aby też podzielili się szczegółami lub przemyśleniami z powstawania Swoich prac
Gorąco zachęcam 
24.05.2016 21:09
[wyróżniony]
[#1002]
Re: Pixele, piksele
@Koyot1222, post #999
A gdyby miała zamknięte oczy? Przypomina mi się kadr z "Funky Kovala" (tom "Sam przeciw wszystkim"), kiedy lecą z ranną Brendą skradzionym radiowozem. Tam nawet delikatna łza była, bo "łopatka od turbiny w prawym płucu... krwotok wewnętrzny" (jak powiedział dr Vabuse). Była cierpiąca i piękna zarazem 
Coś takiego...
Ostatnia aktualizacja: 24.05.2016 21:17:51 przez recedent
Coś takiego...
Ostatnia aktualizacja: 24.05.2016 21:17:51 przez recedent
24.05.2016 21:19
[#1004]
Re: Pixele, piksele
@Koyot1222, post #999
Fajne, szacun - ale przyznam, że niektóre wcześniejsze wersje bardziej do mnie przemawiają. I kolorystycznie (może prostsze, ale czytelniejsze) i kompozycyjnie - mniej elementów, bardziej przejrzysta scena. Ta niebieska wersja której nie ma osobno wrzuconej.
Bardzo podoba mi się tan motyw z prawej strony u góry - taki Another World - jeszcze z tym tłem - panoramą miasta.
Ale plany za mało podzielone - ja ten sam błąd popełniłem zresztą.
Bardzo podoba mi się tan motyw z prawej strony u góry - taki Another World - jeszcze z tym tłem - panoramą miasta.
Ale plany za mało podzielone - ja ten sam błąd popełniłem zresztą.
25.05.2016 12:43
[wyróżniony]
[#1009]
Re: Pixele, piksele
@Koyot1222, post #999
Napiszę tak. Masz swój charakterystyczny styl. Wyróżniasz się wyraźnie (in plus oczywiście) na tle innych scenowych twórców
Świetny motyw z tą plamą oleju pod autem i w ogóle cała masa detali i elementów poukrywanych w twoich pracach (dla mnie to plus).
Dobrze, że pokazujesz nam ewolucję swoich prac (kolejne etapy), łatwiej jest wyłapać te detale
Świetny motyw z tą plamą oleju pod autem i w ogóle cała masa detali i elementów poukrywanych w twoich pracach (dla mnie to plus).
Dobrze, że pokazujesz nam ewolucję swoich prac (kolejne etapy), łatwiej jest wyłapać te detale
25.05.2016 14:38
[#1011]
Re: Pixele, piksele
@BULI, post #1009
Dzięki!
Staram się dodawać w każdym miejscu tyle ile się da. Zwykle pracuję na sporym powiększeniu i nie panuję nad całością. Dopiero po jakimś czasie spoglądam jak współpracują ze sobą wszystkie elementy.
W odpowiedzi na #1010
Poziom "Kozak miszcz!"
Ostatnia aktualizacja: 25.05.2016 14:44:43 przez Koyot1222
Staram się dodawać w każdym miejscu tyle ile się da. Zwykle pracuję na sporym powiększeniu i nie panuję nad całością. Dopiero po jakimś czasie spoglądam jak współpracują ze sobą wszystkie elementy.
W odpowiedzi na #1010
Poziom "Kozak miszcz!"
Ostatnia aktualizacja: 25.05.2016 14:44:43 przez Koyot1222
31.05.2016 09:15
[#1019]
Re: Pixele, piksele
@Mikrobi, post #1015
Ja nie używam "Promotion", niestety nie znam tego programu.
Głównie pikseluję w gimpie, animacje podglądam w Photoshopie, a ostatecznie konwertuję i przerabiam obrazki na amigowe warunki w Personal Paint.
Próbowałem trochę "Pyxel" bardzo fajne narzędzie, ale darmowa wersja przydawała by mi się co najwyżej do składania tilesów do kupy. Od tego mam narzędzie w htmlu napisane przez Juena albo jeszcze prostsze narzędzie w javie od Retroguru.
To... chyba wszystko czego używam.
Głównie pikseluję w gimpie, animacje podglądam w Photoshopie, a ostatecznie konwertuję i przerabiam obrazki na amigowe warunki w Personal Paint.
Próbowałem trochę "Pyxel" bardzo fajne narzędzie, ale darmowa wersja przydawała by mi się co najwyżej do składania tilesów do kupy. Od tego mam narzędzie w htmlu napisane przez Juena albo jeszcze prostsze narzędzie w javie od Retroguru.
To... chyba wszystko czego używam.
31.05.2016 10:02
[#1020]
Re: Pixele, piksele
@slay, post #1018
ja używam Grafx2 i Timanthes'a (ten drugi to klon Pain.net) przystosowany do pixelowania na C64 ale może służyć do czegokolwiek. No i oczywiście Photoshop do szkicowania i tworzenia kompozycji którą potem wygładzam i poprawiam właśnie w grafx2 i timanthesie.
@Slayer
Można spytać jaki pixel art robisz zawodowo? Jakie zastosowania? Można gdzieś zobaczyć?
TIA
@Slayer
Można spytać jaki pixel art robisz zawodowo? Jakie zastosowania? Można gdzieś zobaczyć?
TIA