Całe szczęście, że się nie zdecydowali na tryb trzech graczy (jakikolwiek by nie był).

Mój pulpit z moim localepl w iso8859

Custom made zasilacz do Amigi 1200 i PicoTower jednocześnie. Podłączenie wtyczek jest idiotoodporne - nie ważne do którego złącza podepnie się kable - zawsze będzie poprawnie. Na zdjęciu widać też resztę kabli, jakie wejdą do PicoTower - kabel IDE40, do którego podpięte będą 2 urządzenia oraz widoczne diody, migające w "rytm" pracy dysków (trzecie złącze na taśmie odetnę później). W tej wersji jeszcze nie będzie 4xIDE (pracuję nad uproszczeniem podłączenia - jak najmniej przejść).

Śrubki są czarne - wziąłem od obudowy z PC.

Bebechy wieży. Brakuje jeszcze taśmy od kontrolera stacji dyskietek do samej stacji dyskietek. Oryginalnie kontroler był wpinany bezpośrednio do stacji. Teraz mam problem ze zrobieniem odpowiedniego kabelka, gdyż oryginalne taśmy z PC przemieniają piny. A tutaj musi rząd górny odpowiadać górnemu a dolny dolnemu. Napsułem już kilka takich taśm:) przy przerabianiu ich. Nie każde złącze 34PIN można przerobić. W środku są też diody, ale jeszcze nie wiem jak to będzie widać przy świeceniu:).

Zdjęcie wystawy lombardu w moim mieście. Dla słabowidzących objaśnienia:640 PLN za PS3 i 630 PLN za Video Game System. Ta druga to bardzo uboga krewna Atari 2600.

Niespecjalnie popularny, choć rozwijany latami. Kiedyś dołączany do programu Jack, podobnie jak on z biegiem czasu obrósł w drobne funkcjonalności, niekoniecznie w pożądanym kierunku. W podstawowej, niezarejestrowanej wersji (płatnej), jest to wciąż dobry leksykon amigowy.

Zegary mają też kwadratowe wersje. Pokazałem parami, ale rzecz jasna ustawia się je osobno (kalendarze i zegary mogą być różne). Patrząc alfabetycznie to złożyłem pierwsze 4 i ostatnie 4 (w sumie jest 21).
Kolejno są to: Boing, BoingBall_01, BoingBall_02, ClassicAmigaBeige, RoyalNights, SleekBlack, Spectrum, Workbench.
Na pewno niektóre zestawienia kolorów są dyskusyjne, ale z pewnością każdy dobierze coś dla siebie.

Stefan Muller wspominał w jakimś starym radiowym wywiadzie, że bawiło go nasze odmienianie nazwisk i imion.
Dawno temu, przechadzając się pierwszy raz ulicami Warszawy zauważył plakat zatytułowany "Koncert Ludwiga van Beethovena" i pomyślał, że jest to jakiś feministyczny performens.

Tak mi się wtedy skojarzyło.

Zwracam szczególną uwagę na ćwiczenie 7. Pisał kiedyś o nim pan Marek Pampuch w jednym ze swoich słynnych "wstępniaków". Dla zainteresowanych - "Współczesna Polszczyzna". Podręcznik języka polskiego dla klas I-V szkół średnich, wydanie pierwsze, Kraków 1996; strona 38.